Buikpijn heb ik ervan. Ik sta met tranen in mijn ogen bij zijn bedje waar hij vredig (en snurkend) ligt te slapen. Hij heeft geen flauw idee dat we hem morgen gaan vertellen dat we uit elkaar gaan. Vanaf morgen is zijn leventje nooit meer zoals het was. Altijd was t gezellig, zonder ruzie of gekibbel en heel vaak waren we met z’n drieën. Zijn basis, zijn vertrouwen en zijn onbezonnenheid zullen echt een knauw krijgen. Dat ik vroeger een hele pittige scheiding met grote gevolgen heb meegemaakt maakt dat ik het zo vreselijk vind. Zo bang ben voor de gevolgen voor later voor ons mannetje. Tegelijkertijd weet ik dat dit anders zal zijn. Dat wij het anders gaan doen. Een scheiding heeft altijd een enorme impact, maar hoeft niet altijd heel schadelijk te zijn. Het voor hem goed doen samen wordt onze belangrijkste taak vanaf nu. Ondanks mijn eigen grote gemis, verdriet en teleurstelling, ga ik enorm mijn best doen om er altijd voor hem te zijn. Hem kind te laten zijn, hem ruimte te geven voor zijn emoties, We gaan hem met zijn 7 jaar een stem geven daar waar het kan, zodat hij zich echt gezien, getroost en gesteund voelt. Ik ga sterk zijn voor hem én ook mijn emoties tonen. Ik ga het doen. Net als zijn vader.
Na zijn hockeywedstrijd vertel ik dat papa er is en dat we even iets moeten bespreken. ‘O’ zegt hij, ‘over scheiden?’ Binnen vliegt hij zijn vader om zijn nek en begint honderd uit te praten over zijn nieuwe Pokemonboek. We onderbreken hem. ‘Weet je nog dat mama en ik even apart gingen wonen zodat we konden ontdekken of we nog genoeg van elkaar hielden?’ vraagt zijn vader hem. Hij knikt. We vertellen in simpele bewoordingen dat even voorgoed wordt. ‘Oh, oké’ zegt hij rustig en bladert verder in zijn boek. ‘Dat betekent dus dat we gaan scheiden’. ‘Oké’ zegt hij weer. We vertellen dat we niet boos op elkaar zijn, dat we altijd zijn ouders blijven en dat hij er niks aan kan doen. ‘Dat hebben jullie de vorige keer al allemaal verteld, en nu is het genoeg’, zegt hij. Hij heeft geen vragen meer. Hij wil met z’n allen buiten tafeltennissen. En een groepsknuffel.
Bij het naar bed gaan vraagt hij ineens: ‘Mama, over het scheiden, waar gaat één van jullie dan wonen?’ Ik leg uit dat één van ons in ons huis blijft wonen en de ander voorlopig in een vakantiehuisje in het dorp en dat hij de helft van de tijd bij een van ons is. En dat we uiteindelijk wel ons huis zullen moeten verkopen. Hij kijkt me treurig aan en zegt zacht: ‘Ik kan wel meebetalen van mijn zakgeld hoor mam, dan kunnen we het huis wel houden’.
We bedenken als altijd nog een droom voor hij gaat slapen. ‘Dat we met z’n drieën tafeltennis-kampioen worden’, zegt Dim blij. ‘Wat een goed idee’, zeg ik en slik mijn tranen weg. Als ik net weg ben, roept hij me terug. ‘Mam, moet ik dan misschien van school?’
Met buikpijn en tranen in mijn ogen loop ik naar beneden. Blijf je altijd vragen stellen als je die hebt lieve Dim? We zullen ze altijd beantwoorden.
NIEUW: ONLINE CURSUS ‘WEER GEZELLIG AAN TAFEL’
Hoe vertel je je kind dat je uit elkaar gaat?
- Zijn jullie eruit dat jullie uit elkaar gaan? Zijn de grote lijnen van hoe het vanaf nu gaat zijn helder? Wacht dan niet te lang met vertellen. Onderhuidse spanningen en verdriet voelen kinderen haarfijn aan en dat kan ze behoorlijk veel doen, ook al zie je het niet altijd gelijk aan ze.
- Voor kinderen is het verreweg het fijnst en het beste als het lukt om het samen te vertellen. Hoe moeilijk ook, doe het als het kan, zodat ze zien dat jullie er nog samen voor ze zijn.
- Kies een rustig moment, zorg dat er daarna niet veel hoeft en dat je in de buurt van je kinderen kunt zijn om ze op te vangen en eventuele vragen te beantwoorden. Vertel het niet vlak voor het naar bed gaan.
- Zorg voor een eenduidig verhaal: bespreek vooraf goed wat jullie vertellen en wat niet, wanneer en hoe. Wees eerlijk, maar hou het behapbaar en klein, zonder verwijten en zonder veel details.
- Geef in het gesprek of daarna zodra je kunt helderheid over hoe verder gaat: waar gaat wie wonen, wanneer zijn ze bij wie, enzovoort. Dat neemt onzekerheid weg
- Probeer bij het vertellen je eigen emoties onder controle te houden. Je mag natuurlijk verdriet tonen, maar blijf respectvol over en naar elkaar toe, maak elkaar geen verwijten en geef niemand de schuld.
- Elk kind reageert anders. Dim was nu heel rustig, maar toen we vertelden dat we tijdelijk uit elkaar gingen, was hij ook boos en heel verdrietig. Laat zien dat alle emoties er mogen zijn. Luister veel en zorg dat je er bent, al kan het zijn dat je kind even op zichzelf wil zijn na het gesprek.
- Check of ze het verhaal begrepen hebben en of er vragen zijn. Geef aan dat ze die altijd mogen stellen.
- Het helpt kinderen om gedeeltelijk de regie te hebben. Daar waar het kan kun je ze laten meedenken, dat geeft een beetje houvast en ze voelen zich serieus genomen. Denk aan wat ze na het gesprek willen doen en hoe wil je het vertellen op school of aan je vriendjes.
- Realiseer je dat dit gesprek een enorme impact heeft, voor kleine en grote kinderen!
- Zorg ook goed voor jezelf na afloop. Wat heb jij nu nodig na dit pittige moment?
Handig:
- Heppee app: De familie app die het leven na een scheiding makkelijker en leuker maakt voor kinderen http://www.heppee.com/
- Site, boek en online cursus van Villa Pinedo: een site voor kinderen met ook veel tips en steun voor ouders! Een pracht initiatief en het geeft je echt inzicht in wat wel en niet fijn en goed is voor kinderen. https://www.villapinedo.nl/
