In veel gevallen spiegelen kinderen ons heel simpel: goed voorbeeld doet goed volgen. Kinderen zijn een kei in imiteren. Onze gezichtsuitdrukkingen, toon en gedrag. Zo speelde Dim laatst met zijn knuffels en zei met een stem die verdacht veel leek op die van mij: ‘Nee, helaas, ik heb geen tijd om te spelen, ik ben zo druk deze week’. Oeps, that’s me!

De zogeheten spiegelneuronen en onze non-verbale communicatie spelen een belangrijke rol bij dit spiegelen. Soms zie ik Dim boos kijken en dan besef ik dat ik eigenlijk naar mezelf sta te kijken. Zo zie ik ook pijnlijk duidelijk mijn wispelturige buien en mijn ongeduld terug bij mijn kleine man. Lang leve ons DNA! Kinderen nemen ook onze stemming over en geven dat vervolgens aan ons terug. Wij mensen zijn empathische wezens, we voelen elkaar aan en leven ons in een ander in. Zo pikken ook kinderen onbewust van alles op. Een klein kind dat niet aan tafel wil komen om te eten kan de onderhuidse spanningen die er aan tafel zijn spiegelen. Dan helpt geen opvoedtip, maar zullen we de spanning weg moeten halen voor het kind. Soms hoor ik mezelf tegen Dim uitvallen dat hij eventjes rustig moet zijn, terwijl ik zelf als een kip zonder kop gestrest in de rondte ren. Tja.

Onze kinderen spiegelen onze onbewuste wereld heel hard terug. Als wij goed kijken naar de spiegel die ze ons voorhouden, dan kunnen we daar veel van leren. En het kan veel dagelijkse strubbelingen voorkomen. Daarvoor moeten we niet alleen naar ons kind en zijn gedrag kijken, maar vooral naar wat dat zegt over ons. Welke (on)bewuste overtuigingen, ervaringen, karaktereigenschappen en zelfbeschermingsmechanismen neemt ons kind van ons over en wil hij ons laten zien? Soms zie je in die spiegel dan iets wat meer nodig heeft dan het alleen maar te beseffen. Dan is er meer hulp nodig om aan de slag te gaan met jouw eigen stukje, wat jou nog dwars zit of soms blokkeert.

Kortom: je kind is een hele mooie spiegel. Aan ons de taak daar af en toe heel goed in te kijken en daar vervolgens wat me te doen.

TIPS

Jouw stemming

Merk je dat je kind niet lekker in zijn vel zit? Qua gedrag, spel of met eten en slapen? Vraag je dan eens af hoe het met jou gaat. Dat kan (onbewust) een behoorlijke impact hebben op het functioneren van je kind en hoe hij zich voelt.

Hoe je het overbrengt

We willen van kinderen graag dat ze leren rustig en respectvol naar anderen zijn en dat ze rustig vertellen wat ze dwars zit. Jouw uitdrukking, stem en toon kunnen overgenomen worden door je kind. Als je dus zelf liefdevol, rustig en respectvol naar je kind kijkt en klinkt, is de kans het grootst dat je kind dat ook overneemt.

 Geen schuldgevoel!

Voel je niet schuldig als je ontdekt dat je kind dingen van jou spiegelt. Je wist dat niet, maar nu je het ontdekt hebt kun je er wel wat mee doen. Zelf of met wat hulp.